Vader -en dochterdag part I

Om de twee jaar houden de familie Sterk een vader –en dochterdag. De hele (soms halve) dag staat in het teken om de band met elkaar te versterken. Dit was een goed initiatief van mijn vader omdat hij voor een grootdeel van zijn tijd in het buitenland zit voor werk, waardoor ik hem nauwelijks zie.

Elke keer is het een verrassing voor mij wat wij gaan doen en waar wij naar toe gaan.

Pas in de auto krijg ik de locatie te horen, en wanneer wij er bijna zijn krijg ik te horen wat wij gaan doen.

Dit jaar gaan wij een bezoekje brengen aan het Rijksmuseum in Amsterdam. Mijn vader had zelfs een tour erbij geboekt.

Het was een regenachtige dag, maar wij waren al vroeg aangekomen in Amsterdam. We hadden zelfs kaarten van tevoren gekocht, zodat we niet lang in de rij hoefden te staan.

Niks bleek waar te zijn.. Er stond een lange rij. Zo lang dat het zelfs 2 keer de hoek om was gegaan! Er waren twee rijen te zien: één rij voor mensen zónder kaarten, en een rij voor mensen mét kaarten.

Het maakte in principe niet uit in welke rij je stond. Beide rijen waren ontzettend lang!

Het leek wel een eeuwigheid te duren voordat wij eindelijk het gevoel kregen dat wij vooruit kwamen.

Een medewerker van het Rijksmuseum liep ook buiten rond om voor te zorgen dat men netjes in rij stond en ook om vragen te beantwoorden.

Ik heb aan de medewerker gevraagd waarom het allemaal zo lang duurde. Hij vertelde dat het nog nooit zo druk is geweest sinds de opening van het museum. Hij bood daarvoor zijn excuses aan en zei dat ze hun best deden.

Na een lange tijd waren wij eindelijk binnen aangekomen in het museum. We hadden nog tijd voor de rondleiding, dus besloten om alvast zelf een beetje op pad te gaan.

In het centrale hal kon je het museum betreden, er waren daar een informatiepunt aanwezig waar je je vragen kon stellen.

Dat was ook tevens het afspreekpunt voor de rondleidingen.

Er waren verschillende soorten rondleidingen waar je keuze uit kon maken. Dit werd opgesplitst in allerlei tijdperken. Mijn vader had ons ingeschreven voor de rondleiding over de Gouden Eeuw, omdat het wat algemener rondleiding was.

Zelf hou ik erg van musea en kunstwerken. Toen ik in Italië was en de Mona Lisa gingen bekijken, kan ik uren lang naar beeldhouwwerken staren. Ik vind het zo fascinerend hoe zij het hebben gemaakt.

Alle kleine details waardoor het allemaal wat echter werd. Dit geldt ook voor schilderijen.

Elk etage van de museum van ingedeeld in de tijdperken. Het pronkstuk van het Rijksmuseum is natuurlijk De Nachtwacht, geschilderd door de beroemde schilder Rembrandt. Op dezelfde afdeling waren er “kamers” gemaakt waar andere werken hingen van Rembrandt en andere Nederlandse schilders. Ook één met historische waarde was het Melkmeisje.

Na wat rondgelopen te hebben, liepen wij weer terug naar het centrale hal waar de rondleiding zou beginnen.

De rondleiding werd gegeven door een studente van de Universiteit van Amsterdam. Een aardige dame dat ontzettend veel afwist.

De groep bestond uit 11 personen. Waarvan één persoon deed alsof hij alles wist en steeds vragen ging stellen wat niks met het onderwerp te maken had waardoor de rondleiding wat uitliep. Zij kon ook niet haar verhaal afmaken, zonder dat hij onderbrak met zijn vragen of opmerkingen.

Eenmaal toen zij doorhad had zij de situatie goed opgelost door te zeggen dat zij eerst haar verhaal wil afmaken voordat er vragen komen.

Dit werd goed opgepikt door het persoon waardoor de rondleiding alsnog op tijd kon worden afgerond.

De organisatie van het Rijksgebouw doen hun best om de bezoekers de historische waarde van de Nederlandse cultuur mee te brengen.

Er wordt geprobeerd om mensen gerust te stellen wanneer het druk is, en proberen zoveel mogelijk mensen te helpen met hun vragen.

De vader –en dochterdag is goed begonnen, maar is nog niet afgelopen…